Tüm ölümler zordur kuşkusuz Sevgili Çaykara Gündem Dostları.Yaşı mevkisi,toplumdaki yeri ne olursa olsun tüm ölümler zordur.Ve de her ölümün farklı ve kendine özgü bir hikayesi vardır.Ben sizlere bu gün Uzungöl’den yüreğimizi yıkan bizleri göz yaşlarına boğan Sevgili Ali Keleş kardeşimizin hikayesini paylaşmaya gayret edeceğim.
Öncelikle şunu açık yüreklilik ile ifade etmek isterim ki ellerim titriyor.Ellerim klavyeye gitmemek için ısrar ediyor.Ama ben Sevgili Ali Kardeşimizin hatırası için ne olursa olsun duygularımı dile dökmeye ve Sevgili Ali’min o pırlanta gibi tertemiz yüreğini siz Sevgili Çaykara Gündem Dostları ile paylaşmaya gayret edeceğim.
Çünkü ben öğretmenim Sevgili Dostlar.Ve de toplumda Sevgili Ali Keleş gibi pırlanta tadında tertemiz gençlerimizi anlatmamız lazım ki geriden gelen gençlerimiz onların hikayelerini kendilerine örnek alsınlar.
Daha ilkokulda iken başladı Sevgili Ali ile hayat yolculuğumuz.Ben öğretmendim o öğrenci.Ama aramızda hiçbir zaman öğretmen öğrenci ilişkisi olmadı.Hep iki samimi arkadaş gibi olduk Sevgili Ali ile..Açık sözlülüğü ile tertemiz pırlanta gibi yüreği ile daha o yıllarda farkını ortaya koymaya başlamıştı.Saygılı,beyefendi.öğretmeninin sözünü dinleyen,arkadaşları ile çok iyi iletişim kuran örnek bir öğrenci olarak çıktı karşımıza Sevgili Ali.
Babası Sevgili Erdoğan(Katip) Keleş diyebilirim ki Uzungöl’ün en mert,en delikanlı insanlarından bir tanesi.Elindekini avucundakini etrafındaki insanlar ile paylaşmaktan,insanlara yardım etmekten çok büyük bir keyif alan farklı ve özel bir insan.Keşke dünyanın bütün serveti onun olsa emin olun hepsini son kuruşuna kadar insanların faydası için kullanır.
Sevgili Erdoğan Keleş’in bu yardımseverliği tüm çocuklarına olduğu gibi Sevgili Ali’ye ye en güzel bir şekilde yansımış.
Okul futbol takımlarında senelerce Teknik Direktörü olarak ben saha kenarındaydım.O sahanın içinde.Coşkusu ile enerjisi ile ve pozitif enerjisi ile hep farklı oldu Sevgili Ali.
Sonra büyüdü Ali.Kocaman delikanlı oldu.Bu defa Kaymakamlık Kupası Futbol Turnuvalarında kesişti yolumuz.Yine yerlerimiz aynı.Ve sevgili Ali’nin bir kerecik olsun ne beni ne de bir rakibini üzdüğüne asla tanıklık etmedik.
2016 Yılıydı.Düğününü yaptık ve evlendirdik Sevgili Ali’yi.Dillere destan muhteşem bir düğün töreni ile.Büyümüştü Sevgili Ali.İki tane nur topu gibi kız çocuğu da oldu.
Para ile işi olanın genelde huyu değişir.Öyle der eskilerimiz.Ama Sevgili Ali parası olduğu zaman da asla huyunu değiştirmedi.O hep sade ve tertemiz kalmayı başardı.Örnek ahlakı,tertemiz pırlanta gibi yüreği ile etrafına ışık saçmaya devam etti.
Örnek bir İş Adamı olarak toplumsal sorumluluğun bir gereği hep etrafına faydalı olma gayreti içerisinde oldu.Uzungöl ve çevremiz ile ilgili her türlü sosyal sorumluluk projelerinde aktif olarak yer almaya ve önde yürümeye çalıştı hep.
Bir Eğitimci olarak şunu açık yüreklilik ile ifade edebilirim.Her zaman Eğitimin içinde aktif olarak yer almaya ve destek olmaya çalıştı.
Her türlü sosyal sorumluluk projesinin altına gözünü kırpmadan aktif olarak katıldı.Uzungöl’ün tanıtımı ve geliştirilmesi anlamında elinden gelen her türlü gayreti harcama gayreti içerisinde oldu.
Her zaman Sanatın ve Sanatçının yanında yer almaya çalıştı.Sanatçılara destek verebilmek için elinden geleni fazlası ile yaptı.
Söz konusu Uzungöl olduğu zaman Uzungöl’ün en harbi delikanlılarından bir tanesi olarak hep en ön safta yer alma ve Uzungöl’ün ve Çaykara’nın çıkarlarını savunma gayreti içerisinde hep en ön tarafta yer alma gayreti içerisinde oldu.
Sözün kısası Mevlanın yaratmış olduğu en güzel varlık olan insanın sahip olması gereken vasıfların tamamını üzerinde taşıyarak ve 30 sene boyunca bu vasıflardan hiçbir şey kaybetmeyerek yaşadı Sevgili Ali Keleş.
Ya bir insan şu koca hayatta bir insanı bile kırmaz küstürmez mi?O küstürmedi.Tertemiz pırlanta gibi yüreği ile herkese eşit mesafede yaklaşmaya çalıştı.Herkesi sevmeye çalıştı.Yüreğinde fışkıran sevgi kıvılcımını etrafındaki herkese yaymaya çalıştı.
Tek bir şeyi eksik kaldı Sevgili Ali’nin.O da canından çok sevdiği Trabzonspor’un Şampiyonluk Kupasını görmek.2011’de Şampiyonluğumuzu görmüştü.Ama kupayı görememişti.
Şimdi 2022 yılında hem de iki kupayı görmeye çok az kalmışken,belki bu akşam Şampiyonluk Kupasını görecekken…Kupaya 12 saat kala…
Sabaha karşı Gümüşhane Trabzon Karayolunda geçirmiş olduğu Trafik kazasında aramızdan ayrılmış oldu o tertemiz yürek.
Ama Hilmi Deden sana söz veriyor Koçum.Eğer ben de peşinden Monoyır’a gelmezsem.Ömrüm vefa ederse.Hilmi dede o iki Şampiyonluk Kupasını da Monoyır’a senin ayağına getirecek koçum.Sana dede sözü…
Evet ben dedeyim.Önce dedeler ölür ondan sonra çocuklar.Biz sana okulda bunları sana öğretmemiş miydik koçum.Biri ölecekse önce dedeler ölür, önce bizim ölmemiz gerekiyordu.Sen neden acele ettin be koçum.
Bu gün önce Gazetemiz imtiyaz sahibi ve Genel Yayın Yönetmeni Sevgili Kemal Cuman aradı beni.Hocam inanamıyorum.Keşke tanımasaydım dedi.Uzungöl ile ilgili o kadar mükemmel o kadar güzel projelerinden bahsetmişti ki bana.Böylesine güzel bir insanı kaybetmek çok acı veriyor.Sonra İstanbul'dan Karadeniz Müziğinin güçlü sesi Sevgili Seyfettin Çakıral aradı beni.Ağlıyor,Yalvarıyor bana telefonda.Hocam ne olur cenazeyi yarına bırakın.Geleceğim uçaklarda yer yok.Ali'mi uğurlamamımıza izin verin.Ve geliyor bu akşam Sevgili Seyfettin Çakıral.Yani senin anlayacağın Sevgili Ali.Tüm insanların yüreğinde taht kurdu.Gazetecisinden sanatçısına kadar.Öğretmeninden imamına kadar herkes senin pırlanta gibi tertemiz yüreğine ağlıyor bugün.
Evet bu gün…İkindi namazına müteakip…Uzungöl Merkez Camiinin önünde…Seni seven herkes.Yüreği insan sevdası ile çarpan herkes.Daha doğrusu İNSAN olma onurunu kalbinde taşıyan herkes…Tek ses tek yürek karşında olacağız koçum.Gözlerimiz yaşlı ama senin gibi tertemiz gencecik bir evladımızı tanımanın boynu büküklüğü ile son yolculuğuna uğurlayacağız seni.
Yeni yolculuğunda rabbim yar ve yardımcın olsun Koçum.Rabbim o tertemiz pırlanta gibi yüreğini cenneti ile mükafatlandırsın inşallah.
