İLKOKUL GÜNLERİ....
Şimdi okullu olup doldurduk bahçeleri
Her çocuğun yanında baba ve anneleri
Evlere gidemezdik alınca karneleri
Hayalimde yaşatırım ben o mutlu günleri
Minimini bir kuş diye her gün başlardık söze
Uyu uyu yat ederdik belki girerdik göze
Ali camı kırınca sanki dönerdik öze
O gün akşam ederdik fişleri çöze çöze
On onbeş dakikada lavaboya çıkardık
Derslerde sıkıcıydı bütün sınıf bıkardık
Ne haşarı çocuktuk sınıfları yıkardık
Akşam eve gelince çantaları atardık
Hoca kulak çekerdi yaramazlığı bırak
Ağzımız kuruyordu dudaklar çatlak kurak
Sanki tarlalardaydık üstü başımız toprak
İmkân olsa da şimdi o günleri yaşasak
Pazartesi okunur önce istiklal marşı
Hocalardan korkardık gelemezdik ki karşı
Caddeye çıkamazdık yakın olsa da çarşı
Teneffüslerde başlar çıkardı top savaşı
Ekmek için de helva baklavaydı börekti
Ya da kuru bir ekmek peynirli bir çörekti
Ayakta kara lastik bizi yokluk çökertti
O günü yaşayanlar çok sıkıntılar çekti
Mehmet Dündar diyor ki al hayat biletini
Fakire fukaraya aç artık servetini
Çok şükür atlatmışız biz yokluk illetini
Bu günlerin dostlarım bilelim kıymetini...
Mehmet Savaş Dündar
