Mehmet Savaş DÜNDAR / KALMADI!

-------KALMADI------
Her şeyi bitirdim yalan dünyada.
Ne urba Ceket şal`da kalmadı,
Eremedim bende bir gün rahata,
Arılar bir tuhaf bal`da kalmadı?

Fena içerlendim yaktı birisi,
Ne ölüsü lazım nede dirisi,
Sonumuz ölüm, yalan gerisi,
Bunu anlamaya hal?de kalmadı..

Çalıştım amacım mutlu bir yuva,
Büyüklerimden aldım da dua,
Çok çabuk bitti gördüğüm rüya,
Arda bırakacak mal`da kalmadı...

Anladım hayat ölünce başlar,
Orda gerçek dostlar mert arkadaşlar,
Boşuna yoruldum aktı da yaşlar.
Bedenimi tutan sal`da kalmadı?

Kahrettim dostlarım hepten kahrettim
Boşuna hayatı ben zehir ettim,
Evlat mı? İstemem ben tehir ettim,
Tutunacağım dal`da kalmadı?

Mehmet Dündar?ım Yandım tutuştum,
Bazen eğlendim bazen de coştum,
Sonunda gerçekle bende buluştum,
Nankör oldu herkes ar`da kalmadı...