Bundan üç-beş yıl önce, Çaykara´m sessiz, sakin,
Kendi halinde şirin, küçük bir kasabayken,
Son yıllarda, turizmle tanışmaya başladı,
İşte bundan dolayı sorunları aşladı??
Bizler insan olarak, çok yol almamız lazım,
O zaman bir şeyleri, ancak ederiz hazım,
Eskisi gibi yanık, neden çalmıyor sazım,
Ve hatta nüktelerim, bozuk çıkıyor yazım?
Dost acı söyler, derler, acıyı söyleyelim,
Biraz dönüp bakıp ta, bir kontrol eyleyelim,
Kendimize gelelim, bilek bilemeyelim,
Fırsatları kaçırıp, sonra ah etmeyelim?
Bu kadar fırsatçılık yakışmaz insanlığa,
Güya sorsan hiç kimse, dokunmaz ağalığa,
Haram bozar bünyeyi, dikkat lazım sağlığa,
Musluklar kesilince, düşersiniz darlığa?
Üç-beş Liralık malı on Liraya sattınız,
Güya hesabınızda, mezarları kazdınız,
İndirim gibi yazıp, kasada kapattınız,
Karşınızdakini saf, anlamaz mı sandınız??
Maymun gözünü açtı ve aldı tedbirini,
Aldı arabasını, yükledi her şeyini,
Bunu fark eden esnaf, aldı bundan payını,
Böyle bozulur oyun, değişirsen rayını?.
Fırsatları fırsata çevirmeli elbette,
Hurda hile yapmadan, almalıyız mertebe,
Umarım bu tecrübe, örnek olur herkese,
Yıllarca bunu söyler, ilim, irfan, medrese?
Bizler insan olarak, hep ihmale alıştık.
Bir şeyler bozulunca, düzeltmeye çalıştık,
İnsanlık için değil, entrikada yarıştık,
Zaman oldu savaşıp, zaman oldu barıştık.
Çaykara İlim İrfan ve dürüstlük yeridir,
İnsanları mert, cesur hatta biraz delidir,
Çaykara´mın adına leke sürmeyin beyler,
Unutmayalım eden, elbet kendine eder.
Destani Zeynep yazar gördüğü manzarayı,
Sonra durup seyretmen oluşan hanzarayı,
Alın tedbirinizi, alet etmen parayı,
Her şey maddiyat değil, yapın gönül sarayı?.
