81 vilayet vardır benim ülkemde
Biri hariç her yıl şampiyonluğu kutluyor, sokaklar, caddeler;
Bizim uşaklar hariç
Trabzon’da kutlanmaz yani şampiyonluk
Bir başka takımın şampiyonluğunu Trabzon’da kutlamaz bizim uşaklar
Bekliyor bizim uşaklar
Tam 38 yıldır
Evet, dile kolay
Nerede ise yarım asırdır.
Son resmi şampiyonluğu 16 yaşında iken yaşamıştım.
O deli çağımızda, net olarak hatırlasak da unutuveriyoruz neredeyse araya yıllar girince.
Bizim yaşıtlar ve bizden sonraki uşaklar şampiyonluğun ne olduğunu bilmiyor.
Düşünsenize 38 yaşına gelen bir Trabzonsporlu şampiyonluğun ne olduğunu bilmiyor. Tatmadı o duyguyu bizim uşaklar.
Bu şehir nasıl bir şehir biliyor musunuz?
Şampiyonluğa ne kadar hasret kaldığımızı biliyor musunuz?
Kalp ameliyatından çıkan bir hastanın ilk cümlesi Trabzonspor’un maçı ne oldu sorusunu soracak kadar.
Trabzonspor’un galibiyetiyle camilerdeki cemaatin sayısı dörde-beşe katlanacak kadar.
Bir galibiyetle günde 5 ekmek satan büfenin bu sayıyı 40’a çıkaracak kadar.
Bir ekmek yiyenin üç ekmek yiyeceği kadar.
Karı-koca arasındaki kavgaların sona ereceği kadar
Kalp krizlerinin önleneceği kadar
100 gram et döner yiyenin 250 gram yiyeceği kadar
Trafik sinyalizasyonlarında o sene bu sene yazdıracak kadar
İşte bu takım bu şehir insanının genlerine gireceği kadar.
Evet, o sene bu sene artık.
Âlemi cihan olsa bu defa şampiyonluğu kimse alamayacak bizden
Göğüsleyeceği o ipi bu sene.
Şehir girdi o havaya bir kere.
Her sokak, her cadde, her bina Bordo-Mavi bayraklarla donatılıyor artık.
Esnafta şampiyonluk indirimleri başlamış bile.
Bu şehir gerçekten ekmeğe suya duyduğu hasreti şampiyonlukta da o kadar hissediyor.
Afrika’daki kabilelerde suya özlemi kadar, Trabzonspor taraftarının da şampiyonluğa özlemi onun kadar.
Bu şehirde yürürken herhangi bir kahvehaneden gol sesi duyuyorsanız eğer iki sebebi vardır bunun.
Ya Trabzonspor gol atmıştır ya da Fenerbahçe gol yemiştir.
Çok çektik bu emek hırsızlarından
Çok çektik şampiyonluğumuzu çalanlardan
Allah razı olsun VAR’ı var edenden
Haksızlıklar önlendi, emek hırsızlığı ortadan kalktı.
Hakkı hak edenlerin nerelerde süründüğünü görmek gerçek hakkaniyettir.
Yarım asra bedel şampiyonluk özlemini sona eriyor artık.
Başkan Ahmet Ağaoğlu ve yönetimine
Teknik kadro ve oyuncularına
Yarım asırlık bir özlemi bitiriyorlar.
Tebrik etmek lazım, el üstünde tutmak lazım.
Baş üstü etmek lazım.
Binlerce kez teşekkürler o bordo-mavili taraftara.
Selam olsun Eyüp Yusuf’a
Selam olsun Eren Bülbül’e
Selam olsun 16 yaşındaki Göreleli Mehmet Dalman’a
Selam olsun Mustafa Çalık’a
Selam olsun Samsun yolunda şehit olan Çarşıbaşılı o 5 gence
Selam olsun Bünyamin Kahriman’a, Serhat Kırkayak’a
Selam olsun Hüsnü Civelek’e ve tüm Trabzonspor şehitlerine.
Bizim hasretimiz sizedir, özlemimiz sizedir.
Sizin göremediğiniz ve 38 yıldır beklediğimiz O şampiyonluk kupası gelecektir hepinizin mezarına inşallah.
Tüm şehitlerimiz, tüm gazilerimiz, ebediyete intikal eden tüm bordo-mavili taraftarımız, yaşayanlar tüm taraftarlar bekliyor bizim uşaklar.
Az kaldı toprağın bordo kokacağı, yağmurun mavi yağacağı günlere.
