DİK DURUŞUNU BOZMA; HEYBETLİSİN ÇAYKARAM?
Çaykaram boğazundan, eksuk olmaz dumanun;
Ağlatursun gurbeti, yok mi senun imanun,
Yazayim, bi kaç mısra elumde yok dermanum,
Kutsaldur topraklarun, ilac misun? ÇAYKARA´m
Dağlarun omuz verdi, yaylanun düzlerine?
Gurbete gidenlerun, tütersun gözlerine,
Bakun ne deyur ZEYNEP; kulak ver sözlerine,
Yedi derde devasun, küçük, şirin ÇAYKARA´m?..
Derelerun akayur, bendi vursalar bile;
Neler neler, anlatur; gelebilseydi dile,
Yapılan bu işlerde, umarım yoktur hile;
Dik duruşunu bozma, heybetlisin ÇAYKARA´m?
Yaylalarun bir başka, insan geluyur aşka,
Yeşilunun rengine, renk bulunmaz dengine;
Herkes seveyur seni, fakirinden, zengine
Koparma bizi senden, sakın güzel ÇAYKARA´m?
Nice destan yazıldı, senin güzelliğine;
Zeval gelmez inşallah, hiçbir özelliğine,
Allah fırsat vermesin, sana zarar verene,
Görmeye değer yersin, Benim güzel ÇAYKARA´m?
Destani ZEYNEP der ki: ben aciz bir yazarım,
Oynanan oyunları , elbet bir gün bozarım,
Sende bir başka güzel, baharım ve hazanım,
Dört mevsim yaşlanmaya hazır mısın? ÇAYKARA´m..
