Son zamanlarda, medyada ve hatta çevremizde sıkça duyduğumuz , hayvana, çocuklara tecavüz ve hatta istismar olayları, akabinde vahşice işlenen cinayetler, bitmek bilmiyor.. Maruz kaldığımız, bu insanlık dışı haberler; Bir insan, bir anne ve hatta bir kadın olarak, beni, arkadaşlarımı, çevremi, uykularımızı kaçıracak derecede, derinden etkilemiş, derin düşüncelere ve karmaşık ruh haline sokmuştur. Bu konuda yetkililerin, gerekli önlemleri alması ve bu tür olayların bir daha yaşanmaması temennisi içinde, bu duyguları anlatacak kelime bulmakta zorlanarak, yazmaya çalıştığım şiiri sizlerle paylaşıyorum..
DUYGULAR, VİCDANLAR, RUHLAR TÜKENDİ?.
Kelimeler bitti? Boğazım düğüm.
Gerçek olamaz bu, benim gördüğüm.
Allah´ım yok mu? bu zülme çözüm.
Çareler tükendi?yollar tükendi??
Bu kaçıncı zülüm, kaçıncı vahşet.
Ne zaman bitecek, bu büyük dehşet.
Allah´ım! Kalplere merhamet bahşet.
Cezalar tükendi?suçlar tükendi?..
Neyi bekliyoruz, artık bilinmez.
Bu vahşet, bu dehşet, nasıl görülmez.
Üç yaşında bebenin, saçı örülmez.
Yazacak sözlerim, fikrim tükendi.
Üç yaşında bebenin, günahı neydi.
Gücünüz savunmasız olana yetti.
İnsanlıktan çıkan canavarlara,
Çareler tükendi?ümit tükendi?.
Bu vahşeti ifadeye, sözüm yetmiyor.
Hayvana, çocuğa zulüm bitmiyor.
Caydırıcı cezalar geri gelmiyor.
Kanunlar tükendi..hukuk tükendi?.
Bu nasıl bir vahşet, anlayamadık.
Üç, beş yaşlarını, kavrayamadık.
Korumasız olanları, koruyamadık.
Eyvahlar tükendi?Vicdan tükendi??
Sana kefen değil, kundak yakışır.
Gözlerden yaş değil, kanlar akışır.
İnsanlık, merhamet, Vahşet çakışır.
Duygular tükendi?ruhlar tükendi?.
Toprağa düşen o, minik bedenin,
Ne büyük acıya, tanıklık etti.
Bu tür vahşetleri, durdurun artık.
İnsanların sabrı, gücü tükendi?..
Hangi yağmur temizler, bu kirliliği.
Hangi toprak kapatır, bu ayıpları.
Hangi sözler anlatır, bu acıları.
Ağıtlar tükendi?yaşlar tükendi?.
Destani Zeynep´im, yanar yüreğim.
Böyle destanları, yazmaz bileğim.
Yaşatma bir daha , benim dileğim?
Beddualar tükendi?Ahlar tükendi?.
