14 Şubat 2020 Cuma Günü akşam saatlerinde en sevdiği öğretmenlerinden Muharrem Durgun´u kaybeden Çaykara İlçesi 16 Şubat 2020 Pazar Günü öğretmenini gözyaşları ve dualar eşliğinde son yolculuğuna uğurladı.
Çok uzun seneler Çaykara İlçesine hem bir Eğitimci hem de örnek bir insan olarak hizmet veren ve son nefesine kadar da Çaykara İlçesine Hizmet sevdası ile koşuşturan emekli öğretmen Durgun´u son yolculuğunda Çaykara yalnız bırakmadı. Cenaze törenine, Çaykara, Trabzon ve ülkemizin her yerinden gelen binlerce kişi katıldı. 
Çaykara İlçesine hizmet sevdası yolunda koca bir ömrü harcadı merhum Muharrem Durgun öğretmenimiz. Köy Enstitüsünden öğretmen olarak mezun olduktan sonra soluğu Çaykara´da aldı. İlk Olarak İlçemiz Demirkapı Mahallesinde görev yaparak öğretmenlik mesleğine başlayan Muharrem Durgun daha sonra ise çok uzun seneler doğup büyüdüğü Şahinkaya Mahallesine öğretmen olarak hizmet verdi.
Muharrem Durgun öğretmenimiz, Şahinkayalı gençlerin eğitime olan isteklerini görmüş; onları ekonomik bağımsızlığın toprak ve hayvancılıktan değil, eğitimden geçtiğine inandırmıştır. Zaten, köylünün geçimini toprak ve hayvancılıktan kazanamayacağını anlaması pek uzun sürmedi. Bu nedenle halk kendine değişik geçim kapıları aradı, durdu. Kimisi geçimini gurbet kapılarından, kimisi ailesinin yanı başında açmış olduğu küçücük dükkânlardan kazanmaya çalıştı. İleriyi gören Şahinkayalı ?her köyden birer veli, Şur´dan kim olur olur´ felsefesini kendilerine rehber, öğretmenlerinin sözlerini de kendilerine ilke seçip, ülkenin değişik üniversitelerinde okumaya başlarlar.
Bu iş artık Şahinkayalı için bir gelenek haline dönüşür. Hemen hemen her ailede üniversite mezunu biri vardır. Çaykara´nın köyleri içerisinde üniversite mezun sayısı en çok olan köy Şahinkaya´dır. Siyasetçisinden ekonomistine, kaymakamından hâkimine ve savcısına, doktorundan öğretmenine, ressamından müzisyenine kadar hemen her dalda bilim ve ilim adamı yetiştirmiştir.
Muharrem Durgun Öğretmenimiz uzun seneler yüzlerce insan yetiştirdi Çaykara İlçemizde. İlçemizden okuyan en çok öğrencilerin olduğu Mahallelerden bir tanesi hep Şahinkaya Mahallesi oldu. Muharrem Öğretmenimizin öğretmen olarak kıymetli dokunuşları ile kimler yetişmedi ki Şahinkaya Mahallesinden.
İyi bir öğretmen önce kendi çocuklarını okutmalıydı. Nitekim Muharrem Durgun Öğretmenimiz iki oğlunu doktor olarak yetiştirerek toplumun hizmetine sunmayı başarmıştı.
1987 yılında emekliye ayrıldı. Ama o Köy Enstitülerinden aldığı eğitimle öyle öğrenmişti. Öğretmenlik mesleğinden emek olmazdı. Öğretmen yaşadığı sürece sürekli topluma aydınlık saçan İnsan olmak zorundaydı.
Nitekim öyle de yaptı Muharrem Öğretmenimiz. Emekli olduktan sonra Çaykara İlçesinin Kültürel ve Sosyal yaşamı ile ilgili birçok çalışmanın altına imzasını atmayı başarmıştı.
Çaykara ile ilgili çıkarılacak olan her kitabın en önemli sayfalarının altında hep Muharrem Durgun Öğretmenimizin imzası oldu. Hem kendisi aktif olarak çalıştı hem de bir arı misali etrafındakileri de kendi etrafında toplayarak bir ekip çalışması içerisinde Çaykara İlçemize hizmet sevdası yolunda koştu.
Bu gün son yolculuğunda binlerce Çaykaralı ve ülkenin her yerinden gelen hemşerimiz ile birlikte karşısında saf tuttuk Muharrem Öğretmenimizin karşısına. Ve Hoca´nın o güzel sesi yankılandı kulaklarımızda.
-Allah her insana öğretmenimiz gibi hayırlı ve güzel bir ölüm nasip etsin. Çünkü o hayatı önce mükemmel bir insan sonra da örnek bir öğretmen olarak yaşadı. Hayatı, yaşam şekli ve yaşam felsefesi ile ömrü boyunca hep insanlara ışık olmaya çalıştı diyordu hocamız. Bir öğretmen olarak önce duygulandım sonra gurur duydum ve sonra da kendi kendime söylenmeden edemedim?
Bir öğretmen olarak acaba bizler Muharrem öğretmenimizin tırnağı olabilir miyiz acaba. Yeni yolculuğunda Rabbim Yar ve Yardımcın olsun sevgili öğretmenim. Rabbim seni cenneti ile mükafatlandırsın İnşallah?
Çok uzun seneler Çaykara İlçemizde Memur olarak çalıştıktan sonra emekli olan kıymetli abimiz Mehmet İbrahimağaoğlu o kadar güzel anlatmış ki sevgili öğretmenimizi. Onun o güzel şiirini sizlerle paylaşmak istedik.
BAŞÖĞRETMENİM
Bugün onüç Şubat, önemli bir gün
Büyük bir değeri kaybettik bugün
Koca bir çinar Muharrem DURGUN
Terki diyar etti başöğretmenim.
Herkesle konuşur, sohbet ederdi
Tevellüt otuzüç, yaş seksen yedi
Köyümün her şeyi, önde gelendi
Terk eyledi gitti başöğretmenim.
Köyümün sevilen, sayılanıydı.
Yaşı vardı ama delikanlıydı
Sözleri manalı, hem okkalıydı
Çok özleriz seni başöğretmenim.
Çok şık giyinirdi, bildim bileli,
Kravat boğazında, önü düğmeli
Manalı bakışlı, gözler sürmeli
Yakışıklıydı başöğretmenim.
Milliyet deyince ilk akla gelen
Herkesle konuşan, herkesle gülen
Hep yapıcı oldu, olmadı bölen
Veda etti gitti başöğretmenim.
Topluma faydalı, örnek şahsiyet.
O´nda temel ülkü şeref, haysiyet
Her insanda olmaz böyle meziyet
Değerli insandı başöğretmenim.
Bilime, ilime önem verendi.
Işığı önceden sezip görendi
Geçmişi, tarihi iyi bilendi,
Bize çok şey verdi başöğretmenim.
Alfabedeki harfi, heceyi
Düzgün konuşmayı, güzel Türkçeyi
Mevsimi, ayı, gündüz, geceyi
Senden öğrendik başöğretmenim.
Arkandan ağlamak nafile bugün.
Öğrencilerin toplanmış bugün.
Göz göze yoklama yapıldı bugün
Eksiksiz burdayız başöğretmenim.
Ali´ler, Fatma´lar, Mehmet´ler burda
Çaykara´da yas var, matem var Şur´da
Sevenlerin burda, dostların burda
Hakkını helal et başöğretmenim.
Asırlık ömründe hiç yorulmayan
Haktan, adaletten hiç ayrılmayan
Karşılıksız sevip, kimsin sormayan
Örnek insandı başöğretmenim.
Mekânın cennet, ruhun şad olsun.
Dünya haklarımız helal hoş olsun
Mahnida´ların başı sağ olsun
Nur içinde yat başöğretmenim.
Haber kaynağı ve yorum: Hilmi Kanık/Çaykara Gündem Gazetesi
