Çaykara Çambaşı Mahallesinden, Necati Gün´ün yeğeni İlyas Sezer yakalandığı amansız hastalığına yenik düşerek hayata veda etti.
Cenazesi yarın 24 Kasım 2018 Cumartesi günü Çambaşı Mahallesinde ikindi namazı müteakip kılınacak namazın ardından aynı yerdeki aile mezarlığına defnedilecektir. 
GÜLE GÜLE DEĞERLİ KARDEŞİM
Ölüm her canlının er ya da geç tadacağı kaçınılmaz bir durumdur. Ama garip ve hüzün dolu bu dünyadan göç etmek hayatın acımasız yüzü olması gerek.
Sürekli gittiğim Trabzon Çaykara-Dernekpazarı Kültür Dayanışma derneğinde oturur gazete okur gelen hemşerilerimle dertleşirim. Yaklaşık 3-4 yıl önceydi. Dernek lokalinde birinin sessiz bir şekilde kenarda durduğunu gördüm. Sanki hayata küsmüş bir şekilde. Bir başka günde yine aynı şekilde kenarda sessiz bir şekilde otururken yanına gittim. Selam verdim ve çok sakin oturuyorsun diyerek kendisine kimsiniz tanışalım dedim. O da sakin üslubuyla ?ben aslen Çambaşı Mahallesinden İlyas Sezer´im. Hep memleketimden uzaklarda kaldım. Adapazarı´nda Toyota şirketinde uzun yıllar çalıştıktan sonra genç yaşta emekli oldum. Çok sevdiğim Trabzon´a geldim bir daire aldım ve burada yerleştim", dedi. Uzun uzun sohbetimiz oldu. Belli ki Trabzon´da fazla çevresi yoktu. Derneğe her gittiğimde kendisini orada görüyordum. Kendisi beni her gördüğünde ?Kemal bey gel bir çay ısmarlayayım? derdi. Bende açıkcası kendisini sevmiştim. Belki de başkasından görmediği bir sıcaklığı bende görmüştü. Bana ısınmıştı. Bir zaman sonra sobetimizde evlenmediğini ve evde tek başına kaldığını söyledi bana.Yalnızlığın hayatında verdiği hüznün yaşamını ne kadar etkilediğini her hareketinde ve davranışından belliydi. O mütevazılığından saygısından asla taviz vermedi. Birkaç yıl geçti Kansere yakalandığını duydum. İnanın şok oldum. Yanlız kaldığı bu dünyada yaşamın her zorluğunu hissederek mı amansız hastalığa yakalandı bilinmez. Hayatını yaşayacağı belki de bir yuva kurmanın zamanı geldiğinde bu acı haberle sarsıldım. Hayatın acımasız yüzü bu olsa gerek. Çok ağır bir ameliyat geçirdi. İnanın yine hayata güzel duygularla sarıldı. Kemal bey dedi "kanseri yendim tedavim sürüyor iyi olacağım diye". Çok sevinmiştim. Ama ne yazık ki o amansız hastalığına yenik düştü. Güzel gözle baktığı bu hayata doymadan göç etti bu dünyadan. Masumiyetle bu acıyı nerelere taşırdı acaba? Virane evinde kime yoldaşlık edecekti. Hüznü askıya astığımız, üzüntülerimizi torbaya koyduğumuz, kaygılarımızı ötelediğimiz bir dünyada aramızdan çok erken ayrıldın İlyas kardeşim. Mekanın cennet olsun. Nur içinde yat. Bu dünyadan birçok şeyi yaşamadan aramızdan ayrıldın. Hakkını helal et..
Orhan Veli Kanık´ın yazdığı bir şiirle veda ediyorum değerli kardeşim.
Bilmezler yalnız yaşamayanlar,
Nasıl korku verir sessizlik insana;
İnsan nasıl konuşur kendisiyle;
Nasıl koşar aynalara,
Bir cana hasret,
Bilmezler.
Haber Yorum: Kemal Çuman