Baba öldü mü bir insan ölmez sadece;
Hayatının anlamı ölür
Hayallerin ölür
Sığındığın ölür
Dayandığın ölür
Karşılıksız sevenin ölür
Sırtını dayadığın duvar ölür.
Evini örten çatın uçar
Ailenin sigortası atar, ölür
Yüzündeki tebessüm ölür
Sarıldığında rahatladığın, koskoca yürek ölür.
O dev adam ölür.
Önce abla acısını yaşadım.
Sonra anne acısını
Ve son olarak da baba acısını.
Büyük acılar
İçinizden bir parça kopuyor
Kalbiniz, beyniniz, eliniz-kolunuz yok oluyor
İki büklüm oluyorsunuz
Acı ezdikçe eziyor sizi
Nefesiniz kesiliyor
Sevdiklerinizle birlikte siz de ölüyorsunuz
Bir buçuk ay gibi kısa bir sürede kaydı elimizden koca yürekli adam.
Rahat bir nefes almak için gitmiştik Ahi Evren´e
?Bırakın beni oğlum? dedi,
Bırakamadık.
Nerden bilecektik nefesinin kesileceğini.
Kanuni Eğitim Araştırma Hastanesi´nde Azrail´e kafa tuttu ?Alamayacaksın beni? dercesine 15 gün direndi Anestezi Yoğun Bakımda.
Kalmadı gücü, takati, dermanı güzel babamın.
Çaldı telefonum bir gece yarısı karanlığı yırtarcasına ağlayarak,
İçimi acıtarak.
Son nefesini vermişti koca yürek
Adam gibi dik durdu 83 yıl boyunca, sonra uzandı tabutuna heybetiyle.
Omuzlarda taşınırken bile gurur duydum onunla
Sığmadı bile mezarına.
Taştı
Annemin kapısını çaldı.
?Ben geldim 53 yıl aynı yastığa baş koyduğum aşkım? diyerek.
Artık yüzyıllar boyu aynı yastığı paylaşacaksınız 10 yıllık ayrılıktan sonra.
Ne de güzel yakıştınız yine yan yana
Kabrinizle de gurur duyduğum
Canım Annem kahraman Babam.
Selam verdi 40 yaşında hayatına doyamadığı kızına.
?Hadi yavrum annene ve bana bir kahve yap? dercesine.
Diklendi güzel ablam bir telaşla, kavuşmuşta anne ve babasına
Güle güle yiğit insan.
Güle güle canımın içi.
Güle güle sol yanım
Güle güle kapandığım adam.
Güle güle son sözüm.
Selam söyle canım anama.
Selam söyle ciğerparem ablama.
Yavaş yavaş topluyorsun hepimizi yine aynı yerde.
Yanınıza taşınacağız
Yine bize babalık edeceksin orada koca yürek.
Güle güle gurur duyduğum koca adam.
Güle güle
Yeriniz nur, mekânınız cennet olsun.
İşte bu adam benim babam.