Olmazsa olmazımız olan, ortak değerimiz Trabzonspor´un bu sezon gösterdiği performans tüm Bordo-Mavili camianın gönlünü kabarttı.
Üç sezon aradan sonra ligde ilk kez ikinci sıraya yükselme başarısını gösteren Trabzonspor ligde en güzel futbolu oynarken de keyif veriyor.
Şiir gibi oynuyor.
En keyifli futbol oynayan takımlardan biri olma hüviyetini gösterirken de şampiyonluğun en iddialı adaylarından olduğunu gösteriyor.
Var mı itirazı olan.
O sene bu senedir diyoruz.
Bir şehirle bu kadar özdeşleşen başka bir takım yoktur.
O kadar benimsenmiş ki, şehrin havasını bir anda değiştiren, kentin gazını saniyede alma özelliğine de sahip.
Siz hangi şehirde, o şehrin takımı yendiği zaman ekmek satışlarının arttığını gördünüz.
O şehir bu şehirdir.
Daha da önemlisi galibiyet sonrası camilerdeki cemaat sayısını artıran başka bir özelliğine de sahiptir.
Bunu ben demiyorum, cami imamı diyor.
Anlayacağınız bu takım o kadar içimize sinmiştir.
Şehrin önüne geçmiştir.
Demiryolunun, Güney Çevre yolunun, havalimanının, yatırım adasının önüne geçmiştir.
Ligin en keyif veren takımıyız.
Bu takımda top koşturan 11 cengâver, aslanlar gibi savaşıyor.
22 kişilik kadronun 11 tanesi yerli, yani öz evladımız
Yürekleriyle oynuyor.
Ciğerlerini parçalayacak şekilde mücadele ediyor.
2010-2011 sezonu şampiyonluğumuzla, hayalleri çalınan o 11 yürekli çocuk, bugün ligin tozunu attırıyor.
7 yıl önce onlar, o günün çocuk futbolcularıydı.
Kimisi 10, kimisi 11, 12 yaşındaydı.
Umutları çalınmıştı,
Yusuf Yazıcı 21, Abdülkadir Ömür 19, Uğurcan Çakır 22, Abdülkadir Parmak 24, Hüseyin Türkmen 20, Batuhan Artarslan 24, Zeki Yavru 27, Semih Karadeniz 22, Murat Cem 19, Arda Akbulut 17 ve Muzaffer Cem Kaplan 18 yaşındaki dev adamlar.
Bugün Trabzonspor´u sırtlayıp götüren kahramanlar oldular.
Trabzonspor ne zaman zora kalırsa o zaman öz evlatlarına sarılıyor.
Bu da yeni yıldızların doğmasına neden oluyor.
Mehmet Ekici gönderildi, Yusuf Yazıcı doğdu
Onur Recep Kıvrak kadro dışı bırakıldı Uğurcan Çakır yıldızlaştı.
Maestro alamadık Abdülkadir Ömür yıldızlaştı.
Paramız yoktu Hüseyin Türkmen doğdu.
Burak Yılmaz ve Onur Kıvrak varken 12 maçta 16 puanla 14. sıradaydık.
Kadro dışı kalmalarından sonra 5 maç ve 13 puanla 2. sıraya yükseldik.
Onur Kıvrak çıktığı 9 maçta kalesinde 18 gol görürken (maç başına 2 gol düşüyor), Uğurcan 6 maçta sadece 4 gol yedi. (Maç başına ortalama 0,5 yani yarım gol gördü.)
32 gol attık, 22 tane yedik.
Ve gelinen nokta;
17 maçta 8 galibiyet, 5 beraberlik ve 4 mağlubiyetle 29 puanla ligin ikinci sırasındayız.
Bu takım ikinci yarı ligin tozunu attırır.
Şampiyonluk mu?
1996, 2005 yıllarında kaçırdığımız, 2011´de de çalınan şampiyonluğumuzu almaya geldik.
İşte o sene, bu sene.